کوددهی و تغذیه باغهای گلابی
پایه و اساس تغذیه در درختان سیب، گلابی و به شباهت زیادی به یکدیگر دارد، لیکن از جنبه هائی نیز تفاوتهای نشان می دهند. در مقایسه با درختان سیب، درختان گلابی اغلب از حساسیت کمتری نسبت به کلروز آهن برخوردارند.
خصوصا میزان کمبود آهن ندرتاً در ارقامی نظیر درگزی، لوئیزبون، تاشکندی، سبری، کوشیا و اسپادونا دیده می شود. بر این اساس محلولپاشی های دوره ای باغ های گلابی صرفاً با هدف تقويت درخت از نظر ذخیره آن بوده و در کمتر مواردی به منظور رفع عارضه کمبود آهن صورت می پذیرد. نکته قابل توجه در زمینه تداخل علائم کمبود عناصر غذائی و ضعف درخت در اثر حمله قارچ های عامل پوسیدگی طوقه به چشم می خورد. به این ترتیب که به دلیل تحمل نسبی، پایه ها و ارقام گلابی در مقابل عامل قارچی فیتوفترا، در اغلب موارد درخت گلابی، برخلاف درخت سیب به یکباره دچار خشکیدگی نشده بلکه طی سال های متوالی علائم قطع جریان شیره از ریشه به بخش های هوائی به صورت زردی برگ، کلروز پیوسته در تمام برگهای پائینی و بالائی بازو و در نهایت خشکیدگی بخشی از درخت نمودار می گردد. در اغلب این موارد، باغدارن یا متخصصین تغذیه اینان عارضه را با کمبود مواد غذائی اشتباه گرفته و نسبت به تجویز کودهای مکمل و ریزمغذی و یا استفاده از کودهای حاوی نیتروژن اقدام می نمایند. هیچیک از این اقدامات به صورت موثر در برگشت درختان عمل نکرده و تنها راه حل در پیشگیری درختان از آلودگی به بیماری پوسیدگی طوقه می باشد. درخت گلابی همچنین در مقایسه با درخت سیب حساسیت کمتری نسبت به کمبود کلسیم دارد. در درخت سیب کمبود کلسیم سریعاً به صورت عارضه لکه تلخ ظاهر و کیفیت میوه را خواهد کاشت. در درخت گلابی اگرچه کاربرد تیمارهای کلسیم قبل از برداشت سبب بهبود بافت میوه خواهد شد، لیکن میوه گلابی کمتر به ناهنجاری لکه تلخ دچار می شود. استفاده از تیمار اسید بوریک در پائیز و قبل از ریزش برگها در درخت گلابی بیش از درخت سیب مورد توصیه قرار گرفته است. شاید دلیل این امر پائین تر بودن درصد تشکیل ميوه در اغلب ارقام گلابی نسبت به سیب می باشد. استفاده از تیمارهای کلسیمی نقشی در کاهش حساسیت بسیار شدید میوه به قهوه ای شدن درونی در ارقام گلابی شاه میوه و دمکج،...ندارد. استفاده از اسیدهیومیک همراه با سیستم آبیاری قطره ای نقش بسیار موثری در جبران رشد رویشی نهال های گلابی داشته و استفاده متناوب از این ماده در باغ های درختان میوه دانه دار مورد توصیه است. همانند باغ های سیب و به، در باغ های گلابی نیز استفاده از کود دامی پوسیده به میزان دو کامیون (حدود ۲۰ تن در هکتار) به صورت هر دوسال یکبار مورد توصیه است. عدم پوسیده بودن کود سبب طغیان جمعیت علفهای هرز خواهد شد.