گردو از طریق جنسی (بذر) و یا به روش غیرجنسی ازدیاد میشود. پایههای بذری بسیار متغیر بوده و میوههایی با کیفیت پایین تولید میکنند و متوسط درصد پوست آنها 30 تا 35 درصد است در حالی که در ارقام خوب تجارتی، متوسط درصد پوست 50 تا 60 درصد است. میوههایی که بر روی پایههای بذری تولید میشوند استاندارد نبوده و ارزش صادراتی ندارند. به علت نیاز به ازدیاد غیرجنسی گردو روشهای مختلفی در این مورد، بررسی شده است ولی به دلیل عدم وجود یک روش ازدیادی مناسب که درصد موفقیت بالایی داشته باشد و به علت تلفات زیاد ناشی از انتقال پیوند این روشها فعلاً عملی نیستند.
ازدیاد به وسیله بذر
نهالهای گردوی بذری نیز معمولاً به عنوان پایه مورد استفاده قرار میگیرند و برای این منظور میوههای نامطلوب و پوست سخت کاشته میشوند. گرچه بذر گردو تحت برخی شرایط بدون استراتیفیه کردن جوانه میزند ولی برای جوانه زنی و رشد خوب استراتیفیه کردن لازم است. برای استراتیفیه کردن، میوههای خیس شده را داخل جعبه و در محیط مناسب مثل ورمیکولایت، پیت ماس یا ماسه بادی به صورت لایههای متناوب چیده و به مدت دو یا سه ماه در معرض سرما ( 3 تا 5 درجه سانتیگراد) قرار میدهند. در طی این مدت میوهها باید مرطوب نگهداشته شده و به اندازه کافی تهویه شوند. اگر مقدار میوه کمتر باشد، میتوان از یخچال به عنوان محیط مناسب برای استراتیفیه استفاده کرد ولی برای مقدار بیشتر در قسمتی از باغ، میوهها را به صورت لایههای متناوب داخل ماسه بادی نگه میدارند.
در صورتی که احتمال وجود جوندگان وجود نداشته باشد بذر گردو را میتوان به طور مستقیم نیز در باغ کاشت، در این حالت خاک باید مرطوب باشد و از خشک شدن یا خیس شدن آن جلوگیری کرد. عوامل متعددی از جمله نوع و اندازه میوه، موقعیت بذر، عمق کاشت، حرارت و رطوبت خاک و تیمار بذر در جوانه زنی بذور تاثیر دارند. اگر میوههای بزرگ گردو در عمق 7 سانتیمتر خاک به حالت عمودی قرار گیرند از جوانه زنی و رشد بهتری برخوردار میشوند. بذور گردو در فصل بهار کاشته میشوند. فاصله بین بذرها و فاصله ردیفهای کاشت به مدت زمانی که نهالها در خزانه باقی خواهند ماند بستگی دارد. اگر مدت نگهداری نهالها در خزانه دو سال یا بیشتر باشد، فاصله ردیفهای کاشت یک متر و فاصله بین نهالها 30 سانتیمتر در نظر گرفته میشود. در مناطقی که طی فصل تابستان بارندگی صورت نمیگیرد استفاده از مالچ موجب حفظ رطوبت و کنترل علفهای هرز شده، سرعت جوانه زنی و رشد نهالها افزایش مییابد.
برای تأمین حداکثر رشد نهالها آبیاری مکرر و مبارزه با علفهای هرز ضروری است. به منظور مراقبت از نهالهای پیوندی، یک سال قبل از انتقال نهالها به محل اصلی باید ریشههای سطحی آنها در عمق 20 تا 25 سانتیمتری سطح خاک بریده شود. به طور کلی میتوان گفت ازدیاد گردو به صورت زیر انجام میگیرد.