گیاه شناسی و زیست شناسی گردو
گردو از خانواده Juglandaceae و جنس Juglans بوده و گونههای مختلفی دارد که همگی خزاندار و دارای میوه خواراکی هستند. مهمترین گونه این جنس از نظر میوه، J.regia بوده که تعداد کروموزوم پایه آن 16=n=x بوده و گیاهی دیپلویید (32=n2) میباشد و مهمترین آنها از نظر چوب، گردوی سیاه شرق آمریکا (J.nigra) است. سایر گونهها به طور غیرمستقیم اهمیت اقتصادی دارند. منشأ گردو چین بوده و ایران را به عنوان پل انتقال آن از چین به اروپا میدانند و به همین به آن گردوی ایرانی میگویند. این گونه در بسیاری از کشورها کشت میگردد و دارای اهمیت اقتصادی بسیار زیادی است.
سایر گونههای این جنس شامل گردو سیاه شرقی (J. nigra) ، گردوی قلبی یا ژاپنی (J.seiboldiana) گردوی کرهای (J.cinera)، گردوی سیاه کالیفرنیای شمالی (J. hindsii) و گردوی سیاه کالیفرنیای جنوبی (J.californica) در مناطق خاصی به منظور استفاده از چوب یا میوه پرورش داده میشوند ولی عمومیت گردوی ایرانی را ندارند.
ویژگی گردوی ایرانی داشتن میوه چهار محفظهای است که در هنگام بلوغ، شکوفا و از پوسته سبز رویی جدا میشود. درختان گردو تک پایهاند، گلهای نر روی سنبله نر و گلهای ماده روی سنبله ماده که اغلب 2 یا گاهی تا 5 گل در نوک شاخسارههای انتهایی یا جانبی دارند تشکیل میشوند. گلدهی ناهمرس (دیکوگاموس) است که با گلهای نر زودتر بالغ میشوند (نر زودرس) و یا گلهای ماده زودتر بالغ میشوند. (ماده زودرس). دانه گرده از طریق باد پخش میشود و ناهمرسی سبب دگر لقاحی میشود. بیشتر ژرم پلاسمهای گردوی ایرانی که از اروپا جمع آوری شدهاند، میوههای انتهایی تولید میکنند، در حالی که آنهایی که از بخشهایی از چین و آسیای مرکزی جمع آوری شدهاند، باردهی جانبی نیز دارند، ژنوتیپهایی که باردهی جانبی دارند در مقایسه با آنهایی که باردهی انتهایی دارند اغلب زودتر بیبرگ میشوند و زودتر برداشت میشوند و زودتر (در سن 4-3 سالگی بعد از کاشتن بذر) به بار مینشینند و در مجموع محصول بیشتری دارند. مغز ساقههای درخت گردو لایه لایه، تنه صاف با پوست فلسی و شیاردار و برگهای مرکب شانهای دارد. ریشههای گردو محوری و عمیق رشد میکنند و به خاکهایی با عمق 3-2 متر نیاز دارند.
کوددهی و تغذیه باغ های به اصفهان
تکثیر و تولید نهال به اصفهان
منشأ و انتشار گردو
گردو، گونهای از میوههای آجیلی (مغزدار) و از جنس (Juglans) است که انواع وحشی یا بومی آن در چین، ژاپن، هند، ایران، آمریکای شمالی، مرکزی و جنوبی در امتداد کوههای آند تا آرژانتین یافت میشود. شش گونه از این جنس در آمریکا، فرانسه، و اغلب مناطق گردوخیز جهان وجود دارند که از لحاظ پایه و میوه مهم و مورد توجهاند و تحت آزمایش قرار گرفتهاند. این شش گونه عبارتند از: J.regia L. ، J. nigra L ، J.hindsii ، J.cinerae L، J. magor Heller، J.sieboldiana که در بین آنها J. regia گونهای است ایرانی و معروف به گردوی ایرانی (Persian Walnut) است.
گردو در گذشتههای دور بسیار دور از فلات ایران به یونان و روم، و از آنجا به سایر نقاط اروپا برده شده است. پیش از سال 1562 میلادی، از این گونه ایرانی چند درخت در انگلستان کشت شده بود و بعدها مهاجران این گونه را از انگلستان به آمریکا بردند به همین دلیل گردوی ایرانی در آمریکا به گردوی انگلیسی (English Walanut) مشهور شده است. رومیها این گردو را میوه خدایان، بلوط ژوپیتر (Jupiter) یا ژویس گلانس (Jovis glans) مینامیدند، که همین ژوگلانس (Juglans) امروزی است. حتی اکنون نیز بیشتر باغبانهای قدیمی آمریکایی گردو را به همان نام ایرانی یعنی گردوی ایرانی میشناسند. انواع این جنس در محدوده مرزهای ایران و در کشورهای دیگر همسایه فلات ایران وجود داشته و از راه ایران از قفقاز به ترکمنستان نیز برده شده است. در حال حاضر غیر از درختان کهنسالی از این گونه که در سواحل اقیانوس اطلس یا آرام دیده میشوند، نمونههای کهن دیگری از گردو در نقاط مختلف گردوخیز جهان از جمله ایران نیز وجود دارند که قدمت و سن رویش آنها از سنین گردوهای موجود در آمریکا یا سایر مناطق فراتر میروند.
گردو در ایران در عرض جغرافیایی 29 تا 39 درجه شمالی و طول جغرافیایی 45 تا 69 درجه شرقی، از زمینهای کم ارتفاع تا مناطقی با ارتفاع 2500 متر، به صورت اهلی یا وحشی در شمال و مرکز کشور ایران یافت میشود، چنان که غیر از تویسرکان، تفرش و خوانسار که مرکز گردو در ایراناند، تک درختانی از گردو در گوشه و کنار درههای مرتفع ایران، در سه رشته کوه هزار مسجد، البرز و زاگرس وجود دارند. در الموت قزوین یا ریشخوار در شرق قوچان، یا درههای شرقی و غربی کوه بینالود و یا در دامنههای جنوبی کوههای هزار و لالهزار کرمان، به خصوص در روستای «هنزا» با 2500 متر ارتفاع از سطح دریا (در شمال ساردوئیه جیرفت) هم اکنون تک درختانی از گردو چنان کهنسال بر سر پا دیده میشوند که سن برخی از آنها را بیش از 500 سال برآورد کردهاند.
هرس درختان به
گرده افشانی درخت به و تشکیل میوه به
گردو درختی یک پایه از خانواده Juglandaceae و جنس Juglans و دارای برگهای مرکب شانهای بزرگ با برگچههای فرد و بزرگ است. سنبله گلهای نر آن وضع آویخته دارد ولی گلهای ماده آن دارای وضع قائم بر روی شاخهها است. هر گل نر آن دارای پوششی مرکب از 3 تا 4 قطعه فلس مانند است که تعداد زیادی پرچم را از خارج فرا میگیرند. در وسط پرچمها نیز معمولاً اثر مادگی رشد نیافته دیده میشود. مجموعه گلهای ماده درخت گردو هیچ وقت از 2 تا 4 عدد متجاوز نمیکند. هرگل ماده آن دارای پوششی کوچک از خارج میباشد که این پوشش همراه با زواید بزرگ و کوچک زیر گل (براکته و براکتئول) به تخمدان پیوسته است. گلهای ماده، مادگی دو برچهای دارند که مجموعاً تخمدانی یک خانه و به وضع تحتانی به وجود میآورند. قسمت آزاد مادگی نیز به دو کلاله پهن و دور از هم ختم میشود. میوه آن شفت مانند و دارای میانبر گوشتی و محتوی مواد تلخ است. میانبر گوشتی میوه، فقط در گردوی تازه که همه قسمتهای میوه را در بر دارد، دیده میشود، درونبر گردو، سخت و شکننده است و درون آن دانه مرکب از دو لپه حجیم با انداوخته فراوان از مواد روغنی، جای دارد.
احداث باغ و فاصله کاشت درختان به
انتخاب پایه برای باغ به
مبارزه با آفات و بیماری ها و علف های هرز باغ به